Wiersze - Phoeniks Black

Gość

Coś obiecałem, a nie rzucam słów na wiatr. Tu zamieszczam swoją twórczość i licze na wasze opinie.

Jeszcze jedno, proszę was, by moich wierszy nie stosować, jako swoich własnych. Prawa autorskie.

Gość

"Pożegnanie"

Gasną światła
Dopełnia się czyjś los,
Życie zatoczyło krąg.
Zawołał ich Pan
W wiecznego życia stan
Od bólu i nienawiści wolne
Duchy swobodne, spokojne.
Nie płacz za zmarłymi,
Bo to oni wyleją łzy za ciebie
W dniu apokalipsy,
Gdy cierpieć będziesz.

Gość

"Król"

Mroczny dzień
Zimny cień
Zrodził dziś tyrana

Kroczy sam
Pośród skał,
By nie dożyć rana

Z deszczu strzał
Przeklęty huk
Żył raz król
Upadł już

Z kałuż krwi
Spośród ciał
Powstał duch
By siać strach

Strachem strach,
Bólem ból,
Morzem krwi
Ktroczy umęczony król.

Wymierzony cios
Burzy huk
Zdradził los
Upadł zimny trup.

Zdrajcom śmierć
Żywym strach
Duszom przebaczenie
Zbrodni i kar

Z zimnych ciał,
Bezimiennych mogił,
Pośród umęczonych dusz
Kroczy życia wróg

Pani Śmierć
Losu Sierp,
Lewa Ręka Boga

Wokół mgły
Ludzkie łzy
Świat ogarnia trwoga.

Gość

"Wyzwolenie"

Umęczony duch
Chodzi po tej ziemi,
Lecz odchodzi już
Do Krainy Cieni
Znalazł życia sens,
Ucieka przed cierpieniem.
W życiu strach, ból, morze łez,
W śmierci wyzwolenie,
Odkupienie win,
Z więzów uwolnienie.

Porzuć ciało i idź
Do krainy prawdziwej wolności,
Zostaw to, co ziemskie -
- Życie bez litości.
Kroczy dama czarna
Poprzez ludzkich łez kałuże,
Śmierć - jej imię,
Kroczy przez morze krwi
Niosąc prawdę,
Staje się wiecznością.

Gość

"Tłumy"

Wbita na pal
Pośród skał,
Słychać krzyki tłumów,
Cieszą się,
Bo ktoś zło uczynił.

Gość

"Ikarus"
Leci ptak
pośród gór,
Wzbija się wysoko,
Leci wzwyż,
Nagły huk.
Spada prosto w dół.

Dumny Ikar wzniósł się do nieba,
Obraził bogów,
policzony jego los.
Strącony zeusowym gromem
Pada martwy na leśnej polanie,
Nikt nie uroni łzy,
W niczyjej pamięci nie pozostanie.

Leży i drźy,
Z ciała wycieka posoka,
Jak niby krzyk
Woła o pomoc do Boga.
Bóg nie usłyszał,
Ikar padł martwy,
Nie czuł już bólu
Przez śmierć pożarty.

Gość

"Bój cieni"

Nocni Rycerze
Stanęli na ubitaj ziemi,
Wspaniali szermierze
Stąpają wśród cieni.

Stanęli naprzeciw hordy
niepewni swego losu,
Spojrzeli im w mordy,
Dopełniał się czyjś czas.

Uderzyli skrzydłami
Wroga spychając,
Stanęli w szranki
Strachu nie znając.

Garstka przeciw armii,
Doświadczenie przeciw masie.
Mimo poważnych ran -
- wygrali
I tylko nieliczni w boju padali
Za honor walcząc i wolność,
Odegnali Złego armie,
Ale nie wiadomo, co jeszcze przyniesie los.

Gość

"Idę Demonie"

I
Z głębi myśli
Duszy mroku
Wzywa mnie mój pan
Poprzez ból
Myśli zgrzyt
Duszy krzyk
Kroczę ku jego bramie...

Woła mnie mój pan
Za swe drzi, brzegi bram

II
Jawa snem,
A sen jawą
Zmierzem ku przeznaczeniu
Walczę z tym
Czuję lęk
Puszczają bariery
Brama już o krok.

Woła mnie mój pan
Za swe drzi, brzegi bram

III
Duszy ból
Śmierci blask,
W mroczny portal zmierzam
Pchnąłem drztraszny skrzyp
Dusza cierpi trwogę

Woła mnie mój pan
Za swe drzwi, brzegi bram

IV
W blasku świec
Mroku dusz
Czai się ma śmierć
Demon - pan mojej duszy
Zwalnia mnie z przyrzeczenia
Jestem wolny dziś,
Czuję śmierci tchnienie.

Gość

"Forteca miłości"

W mych dłoniach drżących
Serce me, ledwie bijące
Pragnę ci złożyć w podzięce
Składając je na twe ręce

Pośród krzyków tłumów,
Szeptów zła i zakłamania
Jesteśmy my -
- ostatnia forteca przetrwania
miłością zwana.

ja tam Twoje wiersze znam Happy

i nadal mam tą samą opinię-są super.

po prostu świetne Happy

Wysłany: Sob 10:59, 25 Mar 2006

piękne....szczególnie "Forteca miłości" .......

SA SWIETNE!!!!!!! zgadzam sie z martini forteca miłości jest na prawde pierwszorzędna ciekawi mnie Phoeniks kim jestes

oj Olcia znasz na pewno.......pomyśl tylko troche, jeden z najprzystojniejszych facetów w szkole..... Happy

no zaraz po moim Laughing

oj nie wiem kto to powiedz mi uswiadom